İsim anlamları – Z
ZABİT: (Ar.) Er. 1. Askere kumanda eden rütbeli asker. 2. Ticaret gemilerinden, geminin hareketini yöneten idareci. 3. İdare etme gücü olan. (Mecaz): Tuttuğunu koparan, dediğini yaptıran kimse.
ZADE: (Fars.) Er. 1. Evlat, oğul. 2. Dürüst, doğru adam.
ZAFER: (Ar.) l. Amaca ulaşma, basan. 2. Düşmanı yenme, üstün gelme, utku. Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ZÂFİR: (Ar.) Er. – Zafer kazanan, üstün gelen.
ZAĞNOS: (Tür.) Er. – Bir tür doğan ‘ kuşu.
ZÂHİD: (Ar.) Er. – Zühd sahibi, şüpheli şeyleri bile terkederek günahtan kaçan, Allah korkusuyla dünya nimetlerinden el çeken (kimse) muttaki.
ZAHİDE: (Ar.) Ka. – (bkz. Zahid).
ZAHİR: (Ar.) Er. – Parlak, parlak yıldız. Allah’ın isimlerindendir. Kur’an-ı Kerim’de Hadid suresi 3. ayette geçer.
ZAHİRE: (Ar.) Ka. – (bkz. Zahir).
ZAİD: (Ar.) Er. – Artan, artıran. -Türk dil kuralına göre “d/t” olarak kullanılır.
ZAİDE: (Ar.) Ka. – (bkz. Zaid).
ZAİK: (Ar.) Er. – Tad alan, tadıcı, tadan.
ZAİKA: (Ar.) Ka. – (bkz. Zaik).
ZAİM: (Ar.) Er. 1. Kefil. 2. Prenses, şef.
ZAİME: (Ar.) Ka. – (bkz. Zaim).
ZAKİR: (Ar.) Er. – Zikreden, ,anan. Allah’ı gerektiği gibi teşbih ve tehmid eden. Kur’an’ı öğüt verici, gerçek bir zikir olarak gören.
ZAKİRE: (Ar.) Ka. – (bkz. Zakir).
ZAMBAK: (Ar.) Ka. – Güzel ve iri çiçekli bir süs bitkisi.
ZAMİR: (Ar.) Er. 1. İç, yüz. 2. Yürek, vicdan. 3. Gönülde gizli olan sır. 4. Adın yerini tutan sözcük.
ZAMİRE: (Ar.) Ka. – (bkz. Zamir).
ZARAFET: (Ar.) Ka. – İncelik, güzellik, zariflik.
ZARİF: (Ar.) Er. 1. Nazik ve hoş konuşan, ince ve hoş tavırlı olan kimse, kibar. 2. İnceliği, latifliği ile hoşa giden.
ZARİFE: (Ar.) Ka. – (bkz. Zarif).
ZATİ: (Ar.) Er. 1. Kendiyle ilgili, kendine ait, özel. 2. Özle ilgili.
ZATİNUR: (Ar.) Ka. – Aydınlık, nurlu kişi.
ZATİYE: (Ar.) Ka. – (bkz. Zati).
ZAYİÇE: (Fars.) Ka. – Yıldızların belli zamandaki yerlerini gösteren cetvel.
ZEBERCET: (Ar.) Ka. – Zümrütten daha açık yeşil olan, zümrüt kadar değerli olmayan bir süs taşı.
ZEBİH: (Ar.) Er. 1. Kesilmiş veya kesilecek kurban. 2. Hz. İsmail ile Hz. Muhammed’in babası Hz. Abdullah’ın lakabı.
ZEHEB: (Ar.) Er. – Altın. (bkz. Zer).
ZEHRA: (Ar.) Ka. – Çok beyaz ve parlak yüzlü. Hz. Muhammed’in kızı Hz. Fatıma’nın lakabı.
ZEHRE: (Ar.) Ka. – Çiçek. (bkz. Şükufe).
ZEHREVAN: (Ar.). – Kur’an’daki sure-i Bakara ile Sure-i Al-i İmran. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ZEKAİ: (Ar.) Er. – Zekayla ilgili, zekaya ait.
ZEKAVET: (Ar.) Ka. – Zeka, zeki-lik.
