İsim anlamları – Ü
ÜBAB: (Ar.) Er. – Şiddetli, taşkın sel suyu.
ÜBABE: (Ar.) Ka. – (bkz. Übab).
ÜBEY: (Ar.) Er. – Sahabedendir. Übey b. Ka’b.
ÜBEYDULLAH: (Ar.) Er. – Allah’ınkulu.
ÜBEYD: (Ar.) Er. Köle, kölecik, kul.- Türk dil kuralına göre “d/t” olarakkullanılır.
ÜBEYDE: (Ar.) Ka. – (bkz. Übeyd).
ÜBHET: (Ar.) Er. – Büyüklük, ululuk.
ÜÇEL: (Tür.) 1. Yüce, yüksek. 2. Arka. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜÇER: (Tür.) Er. – Üç er.
ÜÇGÜL: (Tür.) Ka. 1. Yaban yoncası. 2. Üç gül.
ÜÇOK: (Tür.) Er. – Oğuz destanına göre sol kolda bulunan 12 Oğuz boyuna verilen ad.
ÜFTADE: (Fars.) Ka. 1. Düşmüş,düşkün. 2. Aşık.
ÜFTADEGİ: (Fars.) Er. – Düşkünlük.
ÜGE: (Tür.) – Ünlü, şöhretli. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜKE: (Tür.) – Onur, şeref. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜKSÜM: (Ar.) Ka. – Çayırı, çimeni çok güzel bahçe.
ÜLEZ: (Tür.) 1. Batmakta olan güneş. 2. Salgın. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜLFER: (Ar.) – Büyük su, ırmak. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜLFET: (Ar.) 1. Alışma, kaynaşma. 2. Görüşme, konuşma. 3. Dostluk, arkadaşlık. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜLGEN: (Tür.) 1. Yüce, yüksek, ulu. 2. İyilik tanrısına verilen ad. – İsim olarak kullanılmaz.
ÜLGENALP: (Tür.) Er. 1. Yüce, ulu,yiğit. 2. Ülgen – alp.
ÜLGENER: (Tür.) Er. Yüce, ulu kimse. – Ülgen – er.
ÜLGER: (Tür.) – Kumaş vb. şeylerdeki ince tüy. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜLGÜ: (Tür.) Er. 1. Yakışıklı kimse. 2. Pay, hisse. 3. Tutum, tavır.
ÜLKE: (Tür.) 1. Bir devletin egemenliği altında bulunan yerlerin tümü. 2. Yurt, vatan. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜLKEM: (Tür.) Yurdum, vatanım. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜLKEN: (Tür.) – Senin yurdun, senin vatanın. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜLKENUR: (Tür.) – Yurdunu aydınlatan ışık. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜLKER: (Tür.) – Boğa burcunda yedi yıldızdan biri. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜLKÜ: (Tür.) – Amaç edinilen, ulaşılmak istenilen şey. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜLKÜM (Tür.) – Amacım, ulaşmak istediğim şey. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜLKÜMEN: (Tür.) Er. – Ülküsü olan. bir ülküye bağlı olan kimse.
ÜLKÜSEL: (Tür.) – Ülkü ile ilgili, ülkü niteliğinde. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜLMEN: (Tür.) Er. – Denizci, deniz adamı.
ÜMERA: (Ar.) Er. – Beyler, emirler.
ÜNAN: (Ar.) – İnleme, nalan. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜNSA: (Ar.) Ka. – Kadın, kız, nisa.
ÜMİT: (Fars.) – (bkz. Umut). – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜMMET: (Ar.) – Bir peygambere inananların hepsi. İslam dinine bağlı olanların hepsine verilen ad.
ÜMMİYE: (Ar.) Ka. – Anneye ait,anneyle ilgili.
ÜMMÜHAN: (Ar.) Ka. – Hükümdar anası.
ÜMNİYE: (Ar.) Ka. 1. Umut. 2. İstek, arzu. 3. Niyet.
ÜMRAN: (Tür.) – (bkz. Ümran). -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜNAL: (Tür.) 1. Adın duyulsun, tanın, ün kazan. 2. Ün al. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ÜNALAN: (Tür.) Er. – Adı duyulmuş, ün kazanmış.
ÜNALDI: (Tür.) Er. – Ün aldı.
ÜNALMIŞ: (Tür.) Er. – Ün ve şan kazanmış.
ÜNALP: (Tür.) Er. – Tanınmış, ünlü, yiğit.
ÜNAY: (Tür.) – Ay gibi tanınmış, ünü parlak, şöhretli.
ÜNEK: (Tür.) Er. 1. Kahraman, yiğit. 2. Ünlü tanınmış.
ÜNER: (Tür.) Er. – Tanınmış, ünlü yiğit.
ÜNGÖRMÜŞ: (Tür.) Er. – Ün görmüş.
ÜNGÜN: (Tür.) Er. – Ün gün.
