İsim anlamları – U
UBAB: (Ar.) Er. 1. Pek taşkın, coşkun. 2. Delice akan sel.
UBEYD: (Ar.) Er. – (bkz. Ubeyde).
UBEYDE: (Ar.) Ka. – Küçük köle, kölecik. Ashabın kullandığı isimlerdendir. Ubeyde b. el-Cerrah.
UBEYDULLAH: (Ar.)Er. – Allah’ın kulu.
UCAER: (Tür.) Er. – Değerli, yüce kimse.
UCATEKİN: (Tür.) Er. – Yücelikte eşsiz kimse.
UÇANAY: (Tür.) Er. – Ay gibi yüksek anlamında.
UÇANOK: (Tür.) Er. – Hızlı, atak, yiğit.
UÇAR: (Tür.) Er. – Uçan, uçucu.
UÇARER: (Tür.) Er. – Uçar er.
UÇBAY: (Tür.) Er. – Sınır beyi.
UÇBEYİ: (Tür.) Er. – Selçuklu ve Osmanlılar’da sınırlardaki askeri güçlerin kumandanlarına verilen ad.
UÇHAN: (Tür.) Er. – Sınır şehir hanı.
UÇKAN: (Tür.) Er. – Deli dolu, havai, toy.
UÇKUN: (Tür.) 1. Kıvılcım. 2. Pahalı, yüksek. 3. Uçan, çapkın. 4. Becerikli, eli tez. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UÇMA: (Tür.) Er. 1. Dağın karlarla örtülmüş dik yamacı.
UÇMAN: (Tür.) Er. – Uçan uçucu.
UÇUK: (Tür.) Er. 1. Uçmuş, soluk renk. 2. Çökmüş yer, toprak. 3. İyi. 4. Sivri dağ tepesi.
UÇUR: (Tür.) Er. 1. Vakit, an, fırsat. 2. Mevsim.
UFKİ: (Ar.) Er. – Ufka ait, ufukla ilgili.
UFUK: (Ar.) 1. Düz arazide ya da açık denizde gökle yerin birleşir gibi göründüğü yer. 2. Anlayış, kavrayış, görüş, düşünce gücü. 3. Çevre, dolay. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UFUKTAN: (a.t.i.) Er. – Sabah aydınlığının ufukla birleştiği nokta.
UĞAN: (Tür.) – Yüce, yüksek, güçlü. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞANBİKE: (Tür.) Ka. – Uğan bike.
UĞRAŞ: (Tür.) – Güçlük ve kötülükle uğraşma, mücadele. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞUR: (Tür.) 1. İyilik, şans, talih, baht. Fırsat, tesadüf. 2. Kimi olaylarda görülen ve insana iyilik getirdiğine inanılan iyilik kaynağı. – İslam’da bu tür düşüncelere itibar edilmez. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞURAL: (Tür.) Er. – Uğur – al.
UĞURALP: (Tür.) Er. – Hayırlı yiğit.
UĞURATA: (Tür.) Er. – Hayırlı ata.
UĞURAY: (Tür.) – Uğurlu ay. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞURCAN: (Tür.) – İyilikçi ve candan. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞUREL: (Tür.) Er. – Eli uğurlu olan.
UĞURHAN: (Tür.) Er. – Hayırlı lider.
UĞURLU: (Tür.) – Uğurlu olan, iyilik getirdiğine inanılan, kutsal kutlu. -Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞURLUBAY: (Tür.) Er. – Uğurlu -bay.
UĞURLUBEY: (Tür.) Er. – Uğurlu -bey.
UĞURSAL: (Tür.) Er. – Uğurla ilgili, uğurlu.
UĞURSAN: (Tür.) – Uğuruyla tanınmış olan. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞURSAY: (Tür.) Er. – Uğur say.
UĞURSEL: (Tür.) – Uğur sel. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞURSOY: (Tür.) – Uğurlu soydan gelen. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞURTAN: (Tür.) Er. – Uğur tan.
UĞURTAY: (Tür.) Er. – Uğurlu genç. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞUŞ: (Tür.) 1. Anlayış, zeka, bekleyiş. 2. Benzeyiş. 3. Soy, kabile, soysop. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UĞUZ: (Tür.) Er. – Kutsal, mübarek. Saf, temiz.
UHRA: (Ar.) – Başka, diğer. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
UKAB: (Ar.) Er. 1. Karakuş, kartal, tavşancıl kuşu. 2. Hz. Muhammed’in (s.a.s) (bayrak) sancaklarından birinin adı. 3. Nesir burcu, kartal takım yıldızı.
UKBE: (Ar.) Er. – Ashabın meşhurlarından: Ukbe b. Nafı.
UKDE: (Ar.) Er. 1. Düğüm. Zor, karışık, iş. 2. Bir gezegen yörüngesinin her iki ucu.
UKHUVAN: (Ar.) Ka. – Papatya.
UKNUM: (Ar.) Er. 1. Asıl, temel. 2. Hıristiyanlıktaki teslis inancını meydana getiren üç unsurdan her biri.
UKUL: (Ar.)Er. – Akıl, us.
UKUŞ: (Tür.) Er. – (bkz. Uğuş).
ULA: (Ar.) 1. Birinci. 2. Şan ve şeref sahibi kimse – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ULAÇ: (Tür.) Er. – Bağlayan, bağlayıcı. Sınır.
ULAÇHAN: (Tür.) Er. – Sınır hanı.
ULAĞ: (Tür.) Er. – Ulak.
ULAŞ: (Tür.) – Amacına eriş, isteğine kavuş. – Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
ULU: (Tür.) Er. 1. Erdemleri bakımından çok büyük, yüce. 2. Zengin, saygın.
ULUALP: (Tür.) Er. – Çok erdemli, yüce yiğit.
ULUANT: (Tür.) Er. – Kutsal, büyük yemin.
ULUBAŞ: (Tür.) Er. – Yüce, saygın kimse.
ULUBAY: (Tür.) Er. – Yüce, saygın, erdemli kişi.
ULUBEK: (Tür.) Er. – Saygınlığı olan bey.
ULUBERK: (Tür.) Er. – Saygın kişilikli yiğit..
ULUCAN: (Tür.) Er. – Erdemli, saygın, yüce kişi.
