Gadîr-i Hum Hadîsi Nedir?
Peygamber efendimizin sallallahü aleyhi ve sellem Mekke-i mükerremeden Medîne-i münevvereye giden yol üzerindeki Gadîr-i Hum denilen vâdide buyurduğu hadîs-i şerîf.
Peygamber efendimiz Hudeybiye andlaşması veya Vedâ haccı dönüşünde Eshâb-ı kirâmla (arkadaşlarıyla) birlikte Gadîr-i Hum denilen mevkiye geldiklerinde istirâhat edip, namaz kıldıktan sonra hutbe okudu ve; “Ben de insanım. Bir gün ecelim gelecek. Size Allah’ın kitâbını (Kur’ân-ı kerîm) v e Ehl-i Beytimi (ev halkımı) bırakıyorum. Kur’ân-ı kerîmin gösterdiği yola sarılınız! Ehl-i Beytimin kıymetini biliniz” buyurdu. “Ey insanlar! Siz ne üzerine şehâdet edersiniz?” diye sordu. “Allahü teâlâdan başka ilâh bulunmadığına, Muhammed aleyhisselâmın da Allah’ın kulu ve Resûlü olduğuna şehâdet ederiz” dediler. Peygamber efendimiz; “Sizin velîniz kimdir?” diye sorunca; “Bizim velîmiz Allahü teâlâ ve Resûlüdür” dediler. Peygamber efendimiz; “Ey insanlar! Ben size kendi cânınızdan evlâ değil miyim” diye sorunca; “Evet yâ Resûlallah!” dediler. Bunun üzerine Peygamber efendimiz; “Ben kimin mevlâsı isem, Ali de onun mevlâsıdır (beni seven ve yardımcı bilen kimse, Ali’yi de yardımcı bilsin) . Allah’ım ona dost olana dost, düşman olana düşman ol. Ona yardım edene yardım et!” buyurarak duâ etti. Peygamber efendimiz Gadîr-i Hum mevkiinde buyurduğu için, Gadîr-i Hum hadîsi denildi. (Hadîs-i şerîf-Buhârî, Müslim, Ahmed bin Hanbel)
Hazret-i Ali’yi seviyoruz deyip, Eshâb-ı kirâmın geri kalanına söğen kimseler, Gadîr-i Hum hadîsini ileri sürerek halîfeliğin hazret-i Ali’nin hakkı olduğunu, Ebû Bekr, Ömer ve Osman (r.anhüm) tarafından haksızlıkla gasb edildiğini ileri sürmeleri do ğru değildir. (Abdullah-ı Süveydî)
