Bilindiği üzere Kur’ân-ı Kerîm’in (ondört) yerinde secde ayeti vardır. Kur’an okuyan kimse bu ayetlere rastgelince dikkat çeker, secde ayetini okuyunca hemen duraklar. Kalkar, ellerini yanına salıverilmiş halde tekbir alır, namaz secdesi gibi secdeye iner. Secdede üç defa “Sübhâne Rabbiye’l-alâ” der, yahut: “Sübhâne Rabbinâ in kâne vâdü Rabbinâ lemef’ûla.” der. Sonra yine tekbir alarak başını kaldırır, böylece secde ayetini okuması sebebiyle yüklendiği secde mükellefiyetini yerine getirmiş olur.
Secdeden kalkınca:
“Gufrâneke Rabbenâ ve ileyke’l-masîr.” ayeti (dua makamında) okunur.
Şayet, ayet okunduğu, yahut dinlendiği halde, o anda secde yapılamayıp sonraya tehir edilecekse, bu defa sadece şu duâ okunur.
“Semi’nâ ve etâ’nâ, gufrâneke Rabbenâ ve ileyke’l-masîr.”
